μεθυπέρβατος

μεθυπέρβατος, -ον (Α)

(για λέξη) υπερβατός, συγκεχυμένος ή περιπεπλεγμένος («νόημα μεθυπέρβατον», Θεοδώρ.).

επίρρ...

μεθυπερβατῶς (Α)

με αλλαγή τής συνήθους ή κανονικής σειράς τών λέξεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α)-* + ὑπερβατός].